بررسی تأثیر افزودن مقادیر مختلف نانوذرات سیلیکا به گلاس یونومر نوری بر استرپتوکوکوس موتانس

مقدمه و هدف: تهیه آن دسته از مواد دندانی که خاصیت ضدباکتریایی از خود بروزدهند، به منظور مقابله با میکروارگانیسم های عامل ایجاد پوسیدگی، مورد توجه بسیاری از محققان در این زمینه قرار گرفته است؛ لذا در این مطالعه بر آن شدیم تا با افزایش نانوذرات سیلیکا به یک نوع گلاس ایونومر نوری، خواص آنتی باکتریال آن را علیه استرپتوکوکوس موتانس بررسی کنیم. مواد و روش ها: در این مطالعه in-vitro جمعیت مورد مطالعه به پنج گروه گلاس یونومر نوری حاوی به ترتیب 2، 1، 0.5، 0.2، 0 درصد وزنی نانوذرات سیلیکا تقسیم شدند. برای تست انتشاردیسک، پانزده نمونه داخل قالب های پلاستیکی یکسان با ضخامت 2 میلی متر و قطر8 میلی متر کیور شد و اثر آنتی باکتریالی آنها در محیط کشت آگار علیه باکتری استرپتوکوکوس موتانس بررسی شد. به منظور تست تماس مستقیم، اثر آنتی باکتریال، پانزده عدد میکروتیوب حاوی گروه های مختلف گلاس اینومرنوری مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج: هر دو تست انتشاردیسک و تست تماس مستقیم با افزایش درصد نانوذرات موجود در نمونه ها در مقایسه با گروه کنترل تفاوتی بسیار در کاهش رشد باکتری نشان داده شد. نتیجه گیری: افزایش قطر هاله عدم رشد باکتری در تست انتشاردیسک نشان می دهد که نانوذرات موجود در گلاس آینومرنوری به خوبی در محیط پیرامونی (آگار) نفوذکرده، رشد باکتری ها را مختل کرده اند. در تست تماس مستقیم، نمونه های حاوی نانوذرات سیلیکا به طور معنی داری از رشد باکتری موتانس بر سطح خود جلوگیری کرده اند که با افزایش غلظت نانوذرات، میزان رشد باکتری ها نیز، کاهشی چشمگیر را نشان داد.